Parque da Redenção ve Çiftlik Evi

Pazar günü Andréia bizi Parque da Redenção'daki sokak pazarına götürdü. Şimdiden fotoğrafların dandikliği ve azlığı için özür dilerim. Aman iPhone veya fotoğraf makinesi çıkarıp turist olduğunuzu belli etmeyin vs diye bizi onlarca kez korkuttukları için çektiğimiz fotoğrafları da aceleyle çektik. Halbuki hiç de öyle tehlikeli bir ortam değildi. Yani İstanbul'da da kalabalık bir ortama girince insan ceplerine, çantasına falan dikkat etmeli neticede.

Biz. Saç boyası fiyaskosunu görmezden geliniz. :/

Bir anda siyasi parti yürüyüşüne denk geldik. Olay çıkmadı. :P

Ağzındaki yaprağı da enstrüman olarak kullanıyor (:

Pazarda, yani Brique da Redenção'da genellikle biblo, süs eşyası, eski mobilyalar, resimler, heykeller, bebek giysileri gibi eşyalar vardı. Standlarla ilgili detayları görmek için buraya tıklayın. Benim aklım tabii ki minyatürlerin olduğu 100. standda kaldı. :D Merak ediyorsanız: minyatür standı. Bunlar minik banyolar, oturma odaları, mutfaklar vs. İnsanlar bunları ilgili odalara asıyorlarmış. Bir bebek evi, daha doğrusu minyatür mobilya delisi olarak bunları kullanabileceğim çok başka alanlar düşünebiliyorum tabii. (:

Giriş

Bize söylenene göre yerliler çocukları duygu sömürüsü yoluyla ürünlerini satmak için kullanıyorlarmış.

Kalbimin sahipleri :P

Çocukluğa dönüş (:

Yemek (:

Bir de her yerde mate denen çayın içildiği bardaklardan satılıyordu. Her 5 kişiden birinin bir adet termos, bir adet de mate taşıdığını da söylemeden geçmemeliyim. Çok çok enteresan geldi bu bana. Buraya tıklayarak mate çayını ve bardağını ve de gümüş kamışını görebilirsiniz. (:

Biz bakınırken bir anda araba geçidi başladı. Normalde olan bir şey değilmiş. Biz de tadını çıkardık.

Capoeira gösterisine de denk geldik, tam oldu. ((:

---

Gezinirken aldığım tütsülüğe bakınca Andréia tıpkı kendi ailesinin çiftlik evine benzediğini söyledi. Heyecanımı gizleyememiş olmalıyım ki hemen bizi davet etti. Tabii ki atladık. :D

Andréia'nın babası gerçek bir Gaúcho. Gaúcho'ları, tam anlamını vermese de, kovboy olarak düşünebilirsiniz. Uruguaylı Gaúcho'lar gauço, Brezilyalı olanlar ise gauşu şeklinde okunuyor-muş. Bu arada Gaúcho'lar geleneksel kıyafetleriyle geziyorlar. Yani sadece özel günlerde değil, hemen her gün bu kıyafetleri giyiyorlar. Duyduğuma göre çok rahatmış. ((:

Çiftlik evine aşık oldum. Andréia'nın köpeğine, köpeğin kendisini de köpek zanneden arkadaşı keçiye, atlarına da aşık oldum. Ailesi de kendisi gibi güleryüzlü ve misafirperverlerdi. Babası çok esprili bir adam. Çok da sevimli. Bizi hemen bir el kağıt oyunu oynayalım diye bir buçuk saatlik bir oyun için kandırmaya çalıştı ama Andréia engel oldu. Kağıt oyunlarına ne kadar düşkün olduğumu henüz bilmiyor. :D

Andréia ve atı

Andréia'nın babası 8 günlük Caramela'ya Leffe şişesinde süt veriyor. (((:

Biz (:

Caramela ve annesi. Çok güzeller.

Andréia ve köpeği

Hayvanları zapt etmek zor olduğundan, motosikletin arkasına bunu takıp öyle pratik yapıyorlarmış.

Andréia'nın abisi

Andréia'nın annesi sevimli mutfaklarında

Mutfak

Oturma odası

Yatak odası

Kendini köpek sanan keçi (: